Dwie koncertowe wersje oper Antonia Vivaldiego: Catone in Utica i Tito Manlio, Giulio Cesare in Egitto George?a Friderica Handla oraz La fede ne? tradimenti Attilio Ariostiego ? to cztery tytuły zaplanowane na przyszłoroczną, czwartą już edycję cyklu Opera Rara. Publiczności zaprezentują się wybitne i cenione pod Wawelem gwiazdy barokowej wokalistyki, m.in.: Sonia Prina, Ann Hallenberg, Vivica Genaux, Maria Grazia Schiavo, Roberta Invernizzi, Marina de Liso, a także najwyżej cenieni dyrygenci: Fabio Biondi poprowadzi Europę Galante, Federico Maria Sardelli po raz pierwszy w Krakowie zaprezentuje legendarny zespół Modo Antiquo, a Ottavio Dantone poprowadzi Accademię Bizantinę. Po raz pierwszy w czteroletniej historii Opera Rara, w ramach cyklu zadebiutuje krakowski zespół, Capella Cracoviensis, pod dyrekcją Jana Tomasza Adamusa. Krakowski zespół wraz z międzynarodowym składem solistów i instrumentalistów zaprezentuje Giulio Cesare in Egitto Handla.
Wszystkim wydarzeniom koncertowym towarzyszyć będą pasma edukacyjne: dla dzieci (Opera Rara 4 Kids) oraz studentów (Opera Rara 4 Students), podczas których uczestnicy nie tylko wysłuchają wykładów specjalistów, spotkają się z artystami, ale także będą mogli wziąć udział w w próbach generalnych do koncertów, aby podpatrywać tajniki warsztatu mistrzów barokowej opery.
19 stycznia 2012 r.
Catone in Utica, Antonio Vivaldi
Wykonawcy:
Magnus Staveland – solista
Sonia Prina – solistka
Loriana Castellano – solistka
Paolo Lopez – solista
Nicki Kennedy – solista
Antonio Giovannini – solista
Modo Antiquo – zespół
Federico Maria Sardelli – dyrygent
Catone in Utica (Kato w Utyce) Antonia Vivaldiego to dramma per musica w 3 aktach (zachowane 2 akty). Utwór został oparty na libretcie Pietra Metastasia, a prapremiera miała miejsce w weneckim Teatro Filarmonico w 1737 roku. Bohaterami akcji są: dyktator Cesare (sopran), obrońca republikańskich zasad Catone (tenor), książę numidyjski Arbace (sopran), wdowa po pokonanym przez Cezara Pompejuszu ? Emilia (sopran), jej kochanek Fulvio (alt) oraz córka Katona ? Marcia (alt). Po premierze opera miała weneckie wznowienie dwa lata później, a w 1740 roku została wystawiona w Grazu. Współczesna premiera fonograficzna, dokonana przez Claudia Scimine miała miejsce w 1984 roku. W 1998 roku Jean Claude Malgiore przedstawił nową (zachował się jedynie II i III akt, I akt stanowił tzw. pasticcio) rekonstrukcję utworu, którą zarejestrował na płycie w 2001 roku. Modo Antiquo, wraz z Federico Marią Sardellim przywiozą do Krakowa ? oryginalnie zachowaną wersję utworu ? II i III akt. Prezentacja będzie polską premierą dzieła, przygotowaną specjalnie dla cyklu Opera Rara i Theater an der Wien.
Modo Antiquo ? to jeden z najsłynniejszych włoskich zespołów specjalizujących się w wykonawstwie muzyki barokowej na historycznych instrumentach. Założona przez Federico Maria Sardelli?ego grupa za główną orbitę działalności uznała instrumentalną i wokalno-instrumentalną muzykę włoską (szczególnie Antonia Vivaldiego), gdzie wirtuozowskie zacięcie muzyków umiejętnie łączy się ze studiami nad historycznym wykonawstwem i badaniami lingwistycznymi. Zespół przywrócił do repertuaru zapomniane opery Vivaldiego, w tym Atenaida, Orlando furioso, Tito Manlio i Motezuma. Formacja regularnie koncertuje w najważniejszych salach koncertowych i na liczących się festiwalach muzyki dawnej na całym świecie. Ich nagrania znajdują się w katalogach m.in. wytwórni Na?ve, Opus 111 i Deutsche Grammophon. Modo Antiquo było dwukrotnie nominowane do nagrody Grammy.
6 czerwca 2012 r.
Giulio Cesare in Egitto, George Frideric Handel
Wykonawcy:
Sonia Prina – solistka
Maria Grazia Schiavo – solistka
David Hansen – solista
Marina de Liso – solistka
Nicola Marchesini – solistka
Ugo Guagliardo – solista
Capella Cracoviensis – zespół
Jan Tomasz Adamus – dyrygent
Giulio Cesare in Egitto (Juliusz Cezar w Egipcie) George?a Friderica Handla to dramma per musica w 3 aktach. Utwór został oparty na libretcie Niccola Francesca Hayma wg Giacoma Francesca Bussaniego. Prapremiera miała miejsce w londyńskim King?s Theatre, Haymarket 20 lutego 1724 roku. Bohaterami akcji są: Giulio Cesare (alt), żona Pompejusza ? Cornelia (alt), jej syn Sesto (sopran), król Egiptu Tolomeo (alt), generał jego wojsk Achilla (bas), jego siostra Cleopatra (sopran), jej powiernik Nireno (alt) oraz Curio (bas). Giulio Cesare to najsłynniejsza opera Handla. Została przedstawiona londyńskiej publiczności z wielkim powodzeniem 13 razy. W 1724 roku miała miejsce prywatna premiera francuska (w domu Pierre?a Crozata). W 1725 roku miało miejsce londyńskie wznowienie i premiera niemiecka. Do 1737 roku opera została zagrana kilkadziesiąt razy. Współczesne wznowienie miało miejsce w 1922 roku i od tego czasu dzieło nie schodzi z afisza licznych opera na całym świecie. Pierwsza produkcja na instrumentach historycznych miała miejsce dopiero w 1977 roku. Najsłynniejsza polska produkcja Juliusza Cezara miała miejsce w Warszawskiej Operze Kameralnej. W Krakowie dojdzie do niezwykłego połączenia ? zespołu Capella Cracoviensis, stanowiącego polską wizytówkę muzyki dawnej z światowej sławy wokalistami (m.in. Sonii Priny w tytułowej roli, którą prezentowała w najważniejszych na świecie teatrach).
Capella Cracoviensis – to jeden z najbardziej dynamicznych zespołów specjalizujących się w stylowym wykonywaniu muzyki minionych epok. Dzięki konsekwentnemu wsparciu Miasta Krakowa zespół realizuje ambitne projekty w sposób bezkompromisowy i na najwyższym poziomie artystycznym, skupiając znakomitych artystów o określonej wrażliwości. Gości światową czołówkę koncertmistrzów: Alessandro Moccia (Orchestre des Champs Elysees), Alberto Stevanin (Il Giardino Armonico, I Barocchisti, Ensemble Matheus), Fabio Ravasi (Europa Galante), Peter Hanson (koncertmistrz Orchestre Revolutionnaire et Romantique Gardinera), a także najwybitniejszych dyrygentów specjalizujących się w muzyce dawnej: Paul Goodwin, Andrew Parrott, Andreas Spering, Paul McCreesh, Roy Goodman, Konrad Junghaenel, Fabio Bonizzoni i in. Capella Cracoviensis powstała w 1970 roku z inicjatywy Stanisława Gałońskiego, w celu wykonywania rzadkiej wówczas na estradach muzyki dawnej. Z czasem zespół przekształcił się w rodzaj małej filharmonii ? chóru kameralnego oraz niepełnej orkiestry symfonicznej. Obecnie powrócił do korzeni i wraz z festiwalem Misteria Paschalia oraz cyklem Opera Rara diametralnie zmienił krakowską scenę muzyczną, czyniąc z Krakowa zdecydowanie najsilniejszy w tej części Europy ośrodek muzyki dawnej.
25 października 2012 r.
Tito Manlio, Antonio Vivaldi
Wykonawcy:
Sonia Prina – solistka
Paolo Lopez – solista
Christian Senn/Sergio Foresti – solistka
Roberta Invernizzi – solista
Ann Hallenberg/Vivica Genaux – solistka
Anicio Zorzi Giustiniani – solista
Accademia Bizantina ? zespół
Ottavio Dantone – dyrygent
Tito Manlio (Tytus Manliusz) Antonia Vivaldiego to dramma per musica w 3 aktach. Utwór został oparty na libretcie Mettea Norisa. Prapremiera miała miejsce w mantuańskim Teatro Arciducale podczas karnawału w 1719 roku. Bohaterami akcji są: konsul Tito Manlio (bas), jego syn Manlio (sopran) oraz jego narzeczona Servilia (alt), ponadto Latyn Lucio (sopran), który zakochany jest w Vitellii (alt) ? córce Tita Manlia, centurion Decio (alt), wódz wojsk latyńskich Geminio (tenor) i służący Lindo (bas). Opera, po prawykonaniu mantuańskim, doczekała się kilku wznowień w innych włoskich miastach. Współczesna premiera miała miejsce w Mediolanie w 1979 roku. W 2005 roku na festiwalu w Beaune Ottavio Dantone wraz z Accademią Bizantiną przedstawił francuską premierę dzieła, które następnie zostało zarejestrowane w wytwórni Naive i okrzyknięte jednym z najważniejszych wydarzeń fonograficznych. Krakowska prezentacja Tita Manlia będzie polską premierą dzieła.
Accademia Bizantina – zespół specjalizujący się w wykonawstwie muzyki XVII i XVIII wieku na oryginalnych instrumentach i zgodnie z prawidłami historycznymi. Od 1996 roku formacją kieruje Ottavio Dantone. Artyści koncertowali na festiwalach w całej Europie, obu Amerykach, Bliskim Wschodzie, Meksyku i Japonii. Obecnie Accademia Bizantina jest jednym z najwyżej cenionych zespołów na świecie. W ostatnich latach umocniła również swoją pozycję najważniejszej formacji zajmującej się operą barokową we Włoszech. Do jej najbardziej spektakularnych sukcesów zalicza się realizacje dzieł G.B. Pergolesiego (L?Olimpiade), G.F. Haendla (Orlando) i C. Monteverdiego (L?Orfeo, Il ritorno d?Ulisse in Patria), które prezentowali nie tylko we Włoszech, ale również m.in. we Francji, Argentynie, Brazylii, Chile i Urugwaju. Działalność zespołu (kładącego w doborze repertuaru szczególny nacisk na spuściznę kompozytorów włoskich) dokumentują nagrania m.in. dla wytwórni Decca, Arts, Harmonia Mundi i Na?ve (album z motetami Vivaldiego z Sandrine Piau wygrał Midem Classical Award 2007).
19 grudnia 2012 r.
La fede ne? tradimenti , Attilio Ariosti
Wykonawcy:
Roberta Invernizzi – solistka
Johannes Weisser – solista
Marianne Beate-Kielland – solistka
Lucia Cirillo – solistka
Europa Galante – zespół
Fabio Biondi ? dyrygent
La fede ne? tradimenti polska premiera (Wierność pośród zdrady) Attilia Ariostiego to dramma per musica w 3 aktach. Utwór został oparty na libretcie Girolama Gigli?ego. Prapremiera miała miejsce w Berlinie w 1701 roku, podczas pobytu kompozytora na dworze. Bohaterami akcji są: król Nawarry Garzia (bas), jego siostra Anagilda (sopran), książę Kastylii Fernando (mezzosopran) i jego siostra Elvira (sopran). Dokładnie 300 lat później, w 2001 roku, kompozycja została przywrócona współczesnym słuchaczom przez zespół Berlin Baroque podczas Berliner Festspiele. Fabio Biondi zaprezentował tę operę po raz pierwszy w wiedeńskim Konzerhaus w styczniu 2011 roku. Zostało ono świetnie przyjęte przez krytykę i publiczność. Sceniczną wersję opery Ariostiego pokazał następnie w Sienie podczas 68. Settimana Musicale i na festiwalu w Montpellier.
Europa Galante – zespół został założony w 1990 roku przez Fabia Biondiego. Koncertował na całym świecie, m.in. w Teatro alla Scala w Mediolanie, Concertgebouw w Amsterdamie, Royal Albert Hall w Londynie, Musikverein w Wiedniu, Lincoln Center w Nowym Jorku i Sydney Opera House. Teatro Real w Madrycie, Gulbenkian Grand Audytorium w Lizbonie, a także w Australii i Azji. Elastyczna struktura Europa Galante umożliwia wykonywanie zarówno dużych form (opery, oratoria), jak i mniejszych (kompozycje kameralne). Orkiestra dokonała kilkudziesięciu współczesnych prawykonań kompozycji pochodzących z XVII- i XVIII-wieku. Szczególne miejsce w repertuarze Europa Galante zajmuje muzyka włoska Vivaldiego, A. i D. Scarlattich, Caldary, Boccheriniego i in. Po latach współpracy z wytwórnią fonograficzną Opus 111 zespół podpisał kontrakt z Virgin Classics. Zaowocowało to wydaniem kilkunastu płyt, z których każda odbiła się głośnym echem wśród światowej krytyki muzycznej. Ostatnie nagrania utworów Vivaldiego zrealizowane dla Virgin Classics – Pyrotechnics zawierające arie w wykonaniu V. Genaux (z 2009 roku), oraz Ercole sul Termodonte (z 2010 roku) zdobyły ogromne uznanie krytyki. W lutym tego roku ukazał się album La stravaganza z koncertami ?Rudego Księdza?. Działalność artystyczną formacji doceniło dwukrotnie (2002 i 2008) włoskie stowarzyszenie krytyków muzycznych Associazione Nazionale dei Critici Musicali, przyznając specjalne wyróżnienia. Na ten sezonie zespół zaplanowane ma tournée po Szwecji a także występy w Szwajcarii, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemczech, Holandii oraz Stanach Zjednoczonych (koncerty w Carnegie Hall, Los Angeles Disney Hall i in.).
Więcej o koncertach i cyklu Opera Rara: www.operarara.pl
Opera Rara 2012 ? znamy program przyszłorocznej edycji!
O autorze
