Dobiega końca 26. Festiwal Kultury Żydowskiej. Coroczne święto na krakowskim Kazimierzu nie mogłoby się obejść bez najsłynniejszego i najdłuższego koncertu muzyki żydowskiej ? Szalom na Szerokiej. Koncert odbędzie się w sobotę, 2 lipca o godzinie 16:00.
Podczas koncertu zostanie wręczona nagroda Festiwalu Kultury Żydowskiej. Otrzyma ją w tym roku Karolina Jakoweńko, szefowa Domu Pamięci Żydów Górnośląskich i założycielka Fundacji Brama Cukiermana w Będzinie.
26. FKŻ odbywa się w 28 roku istnienia festiwalu. Jego pierwsza edycja ? zorganizowana przez Janusza Makucha i Krzysztofa Gierata – odbyła się w 1988 roku i miała na celu przypomnienie znaczenia Żydów dla rozwoju społeczeństwa i państwa polskiego. Od tego czasu FKŻ stał się jednym z najważniejszych festiwali żydowskich na świecie, prezentującym współczesną kulturę żydowską tworzoną w Izraelu i poza nim. Twórcy festiwalu stworzyli unikatową formułę, łączącą prezentację i edukację, aby dać publiczności możliwość nie tylko zobaczenia, ale też osobistego doświadczenia i przeżycia nowoczesnej kultury żydowskiej.
Dziewięciodniowy Festiwal Kultury Żydowskiej każdego roku gromadzi około 30-tysięczną publiczność z całego świata i jest najbardziej rozpoznawalnym wydarzeniem kulturalnym Krakowa zarówno według jego mieszkańców, jak też gości z innych miast Polski i z zagranicy (według raportu Krakowska kultura stan obecny i perspektywy rozwoju, sporządzonego na zlecenie Urzędu Miasta Krakowa w 2015 roku).
Tegoroczna edycja FKŻ zdominowana jest przez dwa tematy: Diaspora i Szabat. W ubiegłym roku światem wstrząsnął kryzys uchodźców. Europa przeraziła się napływu obcych, których postrzegała jako zagrożenie dla własnej tożsamości, dla europejskiej małej stabilizacji. Warto natomiast zadać sobie pytanie: czy my sami nie jesteśmy uchodźcami? Jak niewielu ludzi żyje tam, gdzie się urodziło. Każdy z nas ma prawo szukać lepszego życia z dala od miejsca urodzenia. Żydzi ? wieczni wędrowcy ? stali się symbolem uchodźców. Wygnani z własnych ziem starali się znaleźć dom w wielu zakątkach świata ? w tym w Polsce. Rozproszeni przez stulecia zdołali jednak stworzyć własne Państwo Żydowskie, w którym doświadczenie Diaspory, uchodźstwa stało się jednym z najważniejszych czynników kształtujących jego oblicze. Szabat to najważniejsze żydowskie święto. Obchodzone co tydzień przez wszystkich Żydów, niezależnie od stopnia religijności, daje poczucie przynależności do wspólnoty i ciągłości wielowiekowej tradycji. Jest jednym z czynników spajających rozproszonych po całym świecie Żydów. Jest jednym ze sposobów na przetrwanie w Diasporze. Przybysze z wielu zakątków Diaspory i z Izraela zasiądą przy wspólnym festiwalowym, szabatowym stole. Zasiądą przy nim również ci, dla których będzie to pierwszy Szabat w życiu. Po to, żeby poznać i zrozumieć tych, którzy szukali schronienia.
