Do 27 kwietnia będzie można oglądać wystawę zdjęć Wojciech Jerzy Has ? Mistrz i wizjoner przygotowaną przez Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie oraz Radę Dzielnicy V Krowodrza. Wernisaż wystawy odbył się (30 marca) w południe w Holu Kamiennym Magistratu. Wstęp na wystawę jest bezpłatny.
Prezentowanie na wystawie fotografie przekazane zostały w darze przez Wandę Ziembicką-Has oraz Alinę Skarżyńską i obecnie znajdują się w zbiorach Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie.
?Pokazujemy tutaj tylko część zbiorów, w sumie otrzymaliśmy bowiem ponad 700 zdjęć, za które jesteśmy niezwykle wdzięczni i za które chce serdecznie podziękować obecnej tu dzisiaj Wandzie Ziębickiej-Has? ? mówił podczas wernisażu Maciej Beiersdorf, Dyrektor Muzeum Historii Fotografii.
?Mój mąż choć wyjechał z tego miasta zawsze czuł się krakusem i cieszę się za krakusy cały czas o nim pamiętają? ? powiedziała Wanda Ziębicka-Has.
Wojciech Jerzy Has urodził się 1 kwietnia 1925 roku w Krakowie, zmarł 3 października 2000 roku w Łodzi. Pochodził z mieszczańskiej rodziny krakowskiej, co mocno zaznaczyło się w jego filmach. Po wojnie studiował na ASP w Krakowie, w pracowni prof. E. Eibischa. W 1946 roku ukończył Kurs Przysposobienia Filmowego (w tzw. ?PRAFILMÓWCE? – obecnie w budynku tym swoją siedzibę ma Muzeum Historii Fotografii) i rozpoczął pracę w Wytwórni Filmów Dokumentalnych. W latach 1951-1956 pracował w Wytwórni Filmów Oświatowych w Łodzi, gdzie realizował filmy dokumentalne, oświatowe i instruktażowe. Od 1955 roku związany z zespołem Syrena, Iluzjon, Kamera oraz Rondo, gdzie w latach 1981-1987 pełnił stanowisko kierownika artystycznego. Potem profesor Wydziału Reżyserii PWSFTviT w Łodzi, w latach 1990-1996 rektor uczelni, której senat pośmiertnie przyznał mu doktorat Honoris Causa.
Has zrealizował 14 filmów pełnometrażowych. Wszystkie były adaptacjami utworów literackich. W pierwszym – ?Pętli? ujawnił swoją ekranową obsesję: czas, który jak zwykle u niego płynie nierównomiernie i nie jest liczony wskazówkami licznych zegarów. Podobnym językiem opowiedziane są kolejne filmy: ?Pożegnania? wg S. Dygata, ?Wspólny pokój? wg Z. Uniłowskiego czy ?Rozstanie? wg J. Żylińskiej. Nieco w innej poetyce utrzymane jest ?Złoto?, twórczo nawiązujące do gatunku filmu produkcyjnego. Z kolei ?Jak być kochaną? wg K. Brandysa i ?Szyfry? wg A. Kijowskiego wpisują Hasa w inną perspektywę. ?Psycholog ekranu? stojący do tej pory z dala od zagadnień ?kodu polskości?, poruszanych w filmach jego rówieśników z formacji Szkoły Polskiej, postanowił dokonać destrukcji mitów narodowej tradycji, co udało mu się głównie dzięki obsadzeniu Z. Cybulskiego w rolach antybohaterów polemizujących z kreacją Maćka Chełmickiego z ?Popiołu i diamentu?. Następnie Has stworzył swoje największe dzieło: trylogię, ze względu na wizyjność, nazywaną ?oniryczną?, która składa się z ?Rękopisu znalezionego w Saragossie? wg J. Potockiego, ?Lalki? wg B. Prusa, i ?Sanatorium pod Klepsydrą? wg B. Schulza. Kolejnymi jego produkcjami były ?Nieciekawa historia? wg A. Czechowa, ?Pismak? wg W. Terleckiego, ?Osobisty pamiętnik grzesznika ? przez niego samego spisany? wg moralitetu romantycznego poety szkockiego J. Hogga oraz ?Niezwykła podróż Baltazara Kobera? wg F. Tristana.
Wojciech Jerzy Has uznawany jest za jednego z największych w dziedzinie kina ?magów ekranu?, potrafiącego, wg słów Martina Scorsese pokazać na ekranie inny wymiar rzeczywistości. Dodatkowe informacje są dostępne na stronie www.mhf
źródło: www.krakow.pl