Fot. Filharmonia Krakowska im. Karola Szymanowskiego
Zmarł Jerzy Katlewicz ? polski dyrygent i pedagog, profesor Akademii Muzycznej w Krakowie. Maestro Katlewicz należał do grona najznakomitszych, a zarazem najbardziej zasłużonych dla propagowania rodzimej kultury w świecie polskich dyrygentów. Jego kariera artystyczna w wyjątkowy sposób splotła się z Filharmonią im. Karola Szymanowskiego w Krakowie.
Jerzy Katlewicz w 1952 r. ukończył z wyróżnieniem dyrygenturę w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie w klasie Artura Malawskiego. W 1955 r. zdobył I nagrodę w Konkursie Młodych Dyrygentów w belgijskim Besançon.
Od 1947 do 1949 r. pracował jako organista w kościele św. Mikołaja w Bochni, w latach 1949-1952 był kierownikiem muzycznym teatru „Groteska” w Krakowie. Następnie pełnił funkcje: kierownika muzycznego oraz I dyrygenta opery, dyrygenta Państwowej Filharmonii Krakowskiej; dyrektora artystycznego filharmonii w Poznaniu; dyrektora Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. Od 1968 do 1981 r. był dyrektorem Filharmonii w Krakowie, następnie kierował Orkiestrą Symfoniczną i Chórem PRiTV w Krakowie. W latach 1979-82 kierownik artystyczny Noordhollands Philharmonisch Orkest w Haarlemie w Holandii.
Pod jego batutą wykonywane było najbardziej znane dzieło Henryka Mikołaja Góreckiego, III Symfonia zwana też Symfonią pieśni żałosnych. Pod dyrekcją Jerzego Katlewicza wykonano po raz pierwszy 14 września 1979 r. w Bydgoszczy nawiązujący do tragicznej śmierci Mieczysława Karłowicza utwór Wojciecha Kilara Siwa mgła; wraz z orkiestrą Filharmonii Krakowskiej ilustrował muzycznie telewizyjną wersję spektaklu Starego Teatru w Krakowie Noc Listopadowa w reż. Andrzeja Wajdy.
Dyrygowana przez Jerzego Katlewicza Wielka Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia i Telewizji w Katowicach w latach 90. XX wieku dokonała zapisu na płycie CD III Symfonii Góreckiego. Utwory pod dyrekcją Katlewicza wykorzystane zostały w filmach: Sztuka kochania (1989) i w adaptacji powieści Żeromskiego Dzieje grzechu (1975).
W 2000 Jerzy Katlewicz został Honorowym Obywatelem Miasta Bochni. Był fundatorem stypendium dla wyróżniających się studentów Akademii Muzycznej w Krakowie. Jego uczniami byli m.in.: Rafał Delekta, Paweł Przytocki, Tomasz Tokarczyk, Krzysztof Dziewięcki i Tomasz Chmiel.
Odznaczony m.in.: Nagrodą I stopnia Ministra Kultury i Sztuki, Nagrodą miasta Gdańska, Medalem św. Wojciecha, Nagrodą miasta Krakowa, Dyplomem Ministra Spraw Zagranicznych „za wybitne zasługi w propagowaniu kultury polskiej za granicą”, Nagrodą Związku Kompozytorów Polskich „za wybitne zasługi w propagowaniu polskiej muzyki współczesnej”, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą „Polonia Restituta”, Nagrodą Krakowskiej Fundacji Kultury Polskiej, Orderem Św. Grzegorza Wielkiego, Medalem Księcia Mściwoja II. W 1993 roku otrzymał od Jana Pawła II krzyż Pro Ecclesia et Pontifice „za popularyzację arcydzieł muzyki sakralnej”.
