Najstarsza na świecie czynna kopalnia ropy naftowej w Bóbrce ma 165 lat! Pracuje nieprzerwanie od 1854 roku, od kiedy trzech niezwykłych ludzi połączyło tu przeznaczenie. Ignacy Łukasiewicz – ambitny farmaceuta; Tytus Trzecieski – ziemianin i inicjator założenia kopalni oraz Karol Klobassa-Zrencki – właściciel wsi Bóbrka.
Kontynuatorzy ich dzieła, dzisiejsi włodarze kopalni to też pasjonaci: podczas uroczystości 165-lecia prezes Zarządu Fundacji Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza – Ryszard Rabski odznaczył wieloletnich dyrektorów, którzy uczynili wiele dla jej rozwoju. Józef Zuzak, dziś 90 –latek i niewiele młodszy Stanisław Kondera nadal współpracują z przedsiębiorstwem.
Protoplaści Rockefellerów założyli kopalnię tu, gdzie spod ziemi wypływała czarna maź nazywana w XIX wieku olejem skalnym, wybierana przez miejscowych w prymitywnych kopankach. W nowo powstałej kopalni rozpoczęła się eksploatacja przemysłowa – było to pierwsze na świecie wielowymiarowe przedsiębiorstwo naftowe.
Próby i eksperymenty z wykorzystaniem nafty, często dramatyczne, bo towarzyszyły im pożary i wybuchy, zakończyły się sukcesem. W roku 1853, dnia 31 lipca po raz pierwszy publicznie zapalono lampy naftowe w szpitalu lwowskim na Łyczakowie, a Łukasiewicz przeszedł do historii jako pionier i wynalazca. Sam dbał o sprzedaż oraz reklamę produktów rafineryjnych, brał udział w wystawach krajowych i międzynarodowych i nawiązał kontakty międzynarodowe, łącząc działalność przemysłową z pracą publiczną i społeczną.
Po śmierci Łukasiewicza jego żona sprzedała kopalnię, ale przedsiębiorstwo nadal rozwijało się pomyślnie. Kolejni dyrektorzy kopalni – Adolf Jabłoński oraz Zenon Suszycki przeprowadzili kopalnię przez zawieruchy wojenne. W latach 50. XX wieku Bóbrka przeżyła ponowne odrodzenie dzięki odnalezionym na południowym fałdzie antykliny nowym złożom ropy.
Teren muzeum zajmujący 20 hektarów pozwala na przeniesienie się w czasie i śledzenie historii wydobycia ropy naftowej od jej początków do czasów współczesnych. W otoczeniu lasu, wśród drzew wznoszą się w górę urządzenia wiertnicze, zabytkowe XIX-wieczne kopanki, a goście zaglądają do warsztatów, poznają unikatowe maszyny związane z przemysłem naftowym, rafineryjnym i gazowniczym pochodzące z różnych okresów. W domku Łukasiewicza czeka nas multimedialne spotkanie z odkrywcą, zobaczymy też obelisk z tablicą ufundowana przez niego. Dla rodzin przygotowano ciekawa formę zwiedzania, „Spacer z Ignacym Łukasiewiczem”, z rozwiązywaniem zagadek, rebusów i nagrodami.
